Een week of wat geleden stond in de receptenrubriek van de Volkskrant een recept voor falafel. Omdat we steeds vaker vegetarisch eten, ben ik voortdurend op zoek naar lekkere gerechten. De basis voor dit gerecht waren zwarte ogen bonen. Wauw, nog nooit gezien! We hebben allerlei soorten al in huis gehad, van wit tot zwart, maar nog nooit witte bonen met zwarte ogen.
Op zoek in de vaste super vond ik geen blikken met deze boontjes, maar bij een bezoekje aan een uitwijksuper vond ik ze in droge vorm. Nog beter dacht ik, want vaak vind ik de gedroogde lekkerder dan uit blik. Nadeel van gedroogd is dat de bonen geweekt moeten worden. Van de andere kant… och, wat maakt het eigenlijk uit… Je hoeft er niet naast te gaan zitten.
Veel werk, dat wel: weken, koken, afkoelen, pureren, balletjes draaien (het lastigste), laten rusten en tenslotte afbakken. Maar, en dat is meteen de belangrijkste vraag, is het de moeite waard? Ja. Zeker. Het was echt ontzettend lekker. Eet ze met een pitabroodje en een frisse yoghurtdip erbij. Voor herhaling vatbaar. Al ga ik dan tóch eens op zoek naar bonen in een blikje. Omdat het toch wel handig is op voorraad te hebben, maar ook om uit te proberen of het wat uitmaakt qua smaak.
Falafel, het vegetarische balletje, is van oorsprong Libanees en wordt meestal gemaakt van kikkererwten of tuinbonen. We hebben het ooit wel eens gegeten omdat ik het in een opwelling bij de super had gekocht. Nou… daarna nooit meer! Niet lekker dus, tot vandaag!
De yoghurtdip is een variant op de dressing die ik eerder al plaatste (zie recept). Dit recept was overigens de topper van 2014!
In de winter is er in mijn tuin geen verse oregano te vinden en knip ik liever niet te veel van de tijm. Reden te meer om eens andere kruiden te gebruiken naast de bieslook. Hier is dat de peterselie en de munt geworden, een goede mix die lekker smaakt bij de falafel.
Wat heb je nodig (4 personen):
- 250 gr rauwe zwarte-ogen bonen (is ca. 650 gr gekookt)
- 1 rode ui
- 3 teentjes knoflook
- 1 stengel bleekselderij
- 3 el olijfolie
- 2 tl korianderpoeder *
- 2 tl gemalen komijn *
- 1 tl paprikapoeder
- 10 stengels peterselie, gehakt
- 1 ei
- 1 – 2 el bloem
- zout en peper
- olie om in te bakken
Voor de yoghurtdip:
- ca. 250 ml Griekse yoghurt
- 1 klein teentje knoflook, geperst
- een handvol gemengde gehakte kruiden: bieslook, peterselie, munt
- versgemalen peper
Hoe maak je het:
Week de bonen gedurende een nacht (12 uur) in ruim koud water. Breng de volgende dag de bonen met het weekwater aan de kook. Voeg ca. 1/4 tl zout toe als de bonen koken. Laat de bonen 1-1,5 uur koken tot ze gaar zijn. Proef na 1 uur, proef je nog harde stukjes, verleng de kooktijd dan met 5-10 minuten en proef nog eens. Giet de gare bonen af in een vergiet (het kookvocht heb je niet nodig) en laat goed uitlekken en droogstomen.
Gebruik je bonen uit blik, laat deze dan goed uitlekken.
Snipper ui en knoflook, snij de bleekselderij heel fijn en fruit alles aan in de olie. Voeg de specerijen toe en laat even meebakken tot het begint te geuren. Strooi er ruim zout en peper bij.
Doe de bonen met de peterselie en het ei in een keukenmachine (of gebruik het messenbakje van de staafmixer).
Maal de bonen grof. Meng dan met het uienmengsel.
Begin met het toevoegen van 1 eetlepel bloem.
Meng goed, kun je er nog geen balletjes van draaien, voeg dan nog een eetlepel bloem toe. Proef het mengsel en voeg indien nodig nog extra zout en peper toe, zodat de falafel goed op smaak is. Draai er nu balletjes van en druk deze een beetje plat.
Zet in de koelkast en laat ongeveer 1/2 uur opstijven.
Meng de ingrediënten voor de yoghurt-dip en zet apart.
Verhit olie in de koekenpan en bak de falafel in porties aan weerskanten tot ze goudbruin zijn.
Eet met turks brood of pitabroodjes en sla. Ook lekker erbij: geroosterde worteltjes met harissa (zie recept).
* In plaats van specerijen in poeder kun je natuurlijk ook komijn- en/of korianderzaad gebruiken. Begin met dezelfde hoeveelheden, rooster de zaden even in een droge koekenpan tot ze beginnen te geuren, maal fijn in een vijzel en gebruik zoals aangegeven in het recept. De smaak van zaden is meestal iets sterker dan poeder. Vers poeder is weer sterker van smaak dan poeder dat je al een jaar of langer in de kast hebt staan. Begin met de aangegeven hoeveelheden en voeg evt. nog iets meer toe.
Anja's Foodblog 
One thought